237. Li fimmini, cos’inutili

Ci su cosi ca nun sebbunu. Nun li ciccamu,

nun li vulemu quannu ni rununu.

Li fimmini su raccussì.

Ricunu cosi ca nun c’entrunu,

fanu cunti ca nun arrisuttunu

Ma c’anu sempri ragiuni.

Ci su scruscia nti la notti ca nun lassunu durmiri

sona la città e sona la campagna

mentri si vagna

cu l’acqua di lu cielu,

e li scruscia su noti,

ca n’accumpagnunu nte sonni rimoti.

Li fimmini su raccussì

Cantunu canti stunati

Cuntunu stori arrubbati

Ca nun ni stancamu r’ascutari.

Ci su biddizzi ca nun viremu

Ci su sapiri ca nun sapemu

Ci su vuci ca nun sintemu

Ci su ricchizzi ca nun capemu.

Chissi su li fimmini.

Ci su forzi maravigghiusi

Manu ranni e occhi curiusi

C’è na fami ca nun si sazìa

C’è n’amuri ca pari pazzìa.



Lascia un commento

About Me

Siciliana, scrittrice e creatrice di storie. Nella sua vita è stata (in ordine sparso): copywriter, social media manager, project manager, collaboratrice scolastica, fotografa, artigiana, brand manager, web editor, content creator, insegnante. Attualmente collabora con Shining Bees, dove si occupa di raccontare storie e fornire idee.

Sogna un mondo in cui le persone amino i lunedì, settembre e le verdure al vapore. Gattara, ama leggere, fare l’uncinetto e camminare. Odia le etichette, i posti affollati e scrivere biografie. Citazione preferita: “Delle proprie opere non bisognerebbe dir nulla. Lasciar parlare esse, e basta.” Italo Calvino, presentazione per I racconti.